ولادت پیامبر اکرم(ص) و امام صادق علیه السلام
امـشب وجـود را شـرف دیـگــر آمـده در جـلـوه آن جـمـال خــدا منـظر آمده در شـام تـیـره مهـر جهـان گـستر آمده دوران تـیــره گیّ و سـتـم بـر سر آمده بر جنّ و انس و حور و ملک رهبر آمده عـیــد امـام صـادق و پـیـغـمـبــر آمـده عـالـم محـیـط جـلـوۀ دادار سرمد است ملک وجـود یـکـسـره خُـلد مُخـلّد است هر سو که رو نهید عیان حسن احمد است در جـلـوه آفـتــاب جـمــال محمّد است از آفـتــاب بـر هـمـه روشـنـتــر آمــده عـیــد امـام صـادق و پـیـغـمـبــر آمـده امشب رُسُل رسول خــدا را صدا زنند هر یک دم از ثـنــای محـمّـد جدا زنند دست دعــا به دامن آن مـقـتــدا زنـنــد بت ها به کـعـبه دم ز رسول خدا زنند گـویـنـد بت شکن ز ســوی داور آمده عـیــد امـام صـادق و پـیـغـمـبــر آمـده ای بت گران تـرانـۀ تــوحـید سر دهید این مــژده بـر تـمــامی نسل بشر دهید از لـحـظـۀ شکستن بت ها خـبــر دهید پـیـغــام از ولادت پـیـغــامـبــر دهـیــد ظلمت رهــا کـنـیـد که روشـنـگر آمده عـیــد امـام صـادق و پـیـغـمـبــر آمـده ای آفـتــاب جـلــوه نمایی مبارک است ای حسن غیب پرده گشایی مبارک است ای بزم شب فروغ خدایی مبارک است ای بردگان طلوع رهایی مبارک است دوران زورگـویی و طغیــان سر آمده عـیــد امـام صـادق و پـیـغـمـبــر آمـده خـوبـان روزگــار حــقـیــر مـحـمّـدنــد خورشید و ماه هر دو اسیـر مـحـمّـدند پـیـغـمـبـران تـمـام بـشـیـر مـحـمّــدنــد یک جـلــوه از جـمــال مـنـیـر محمّدند او آفـتـاب و خـیــل رُسُــل اخـتـر آمده عـیــد امـام صـادق و پـیـغـمـبــر آمـده ای آمنه تو خود صـدف دُرّ سـرمــدی زین رتبه بر زنان دو عـالم ســرآمدی بـنـت وهـب نه، مـام گـرامّـی احـمدی اینک به خــود بـبـال که امّ الـمـحمّدی هستی محیط نـور از این گوهــر آمده عـیــد امـام صـادق و پـیـغـمـبــر آمـده این است آنکه بتکده زیــر و زبـر کند زانگشت خویش مـعـجز شق القمر کند خود را تـمــام عـمــر چــراغ بشر کند شـام سیــاه عـالـمـیــان را سـحــر کـند در دامـن تو مهرِ جـهــان پــرور آمده عـیــد امـام صـادق و پـیـغـمـبــر آمـده ای مکّه بر تو نـور محمّـد خجسته باد بت هایِ شــرک با تـبـر او شکسته باد پـیـونـد کـفـر بـا نـفـسِ او گـسـسـته باد دستِ ستـمـگـران جهـانـخوار بسته باد دستــی که دادِ عــدل ستــانــد بـر آمده عـیــد امـام صـادق و پـیـغـمـبــر آمـده پـیـدایـش دو آیت ســرمد مبارک است یک صبح را دو عید مؤّید مبارک است در تـیــرگــی تجلّی احمد مبارک است میلاد جـعـفـر بن محـمّـد مبارک است دُرّی الـهــی از صــدف دیـگــر آمــده عـیــد امـام صـادق و پـیـغـمـبــر آمـده در چشم علم مشعل روشنگر است این استاد کـل؛ ولّی خـدا جـعـفـر است این آئـیـنـۀ حـقـیـقــتِ پـیـغـمــبـر است این معصومِ هشتم است و ششم رهبر است این آری خــدای را ششمین مـظـهــر آمده عـیــد امـام صـادق و پـیـغـمـبــر آمـده ما را بود هماره ره و رسـمِ جـعـفـری مشی و مرام جعفری و عشق حیـدری داریـم بـر تـمــام ملـل مجد و سروری با چــارده چــراغ نـمــودیم رهــبــری "میـثـم" در این مسـیـر ثـنـا گستر آمده عـیــد امـام صـادق و پـیـغـمـبــر آمـده |